India als afkickkliniek

Zo net heb ik besloten wat het meest nutteloze product is dat er tegenwoordig massaal in de schappen ligt. Nog veel nuttelozer dan junkfood of bloembollen of kaarsen. Het is ook de meest nutteloze soort make up van allemaal: nagellak.

Na een week met knalrode nageltjes te hebben rondgehuppeld had ik besloten dat het tijd werd dat ik maar weer een paar dagen zonder nagellak ging doorbrengen. het kostte me vijf minuten, drie wattenschijfjes en een halve fles nagellak remover om al mijn nagels weer nagellak vrij te maken. Wat heb ik eraan gehad? helemaal niks. Door die rode nagels heb ik in een week tijd nog geen wereldvrede gebracht, geen baby's uit brandende gebouwen gered en ook geen extra hoge cijfers voor mijn proefwerken gehaald. Het enige voordeel aan mijn nagellak is dat deze niet op dieren is getest. Dierproefvrije make up is wel een must. Na de vijf minuten poetsen heb ik het aantal nagellakjes in mijn doos geteld. ik kwam uit op zeven stuks! Zeven potjes met nutteloos spul dat ik op mijn nagels smeer om ze een andere kleur te geven. Voor elke dag van de week één.

Niet dat ik nu nooit meer nagellak op mijn nagels smeer hoor want het is ten slotte toch zonde om al die potjes zomaar weg te gooien. Het verbaasde me alleen dat ook ik inmiddels een slaaf gemaakt ben van alles wat mooi maakt. Hoe zinloos en nutteloos het ook is. Misschien is het een goed idee om een keer alle nutteloze spullen uit mijn kamer te gooien en al het geld dat ik in de toekomst bespaar aan arme kindjes te geven. Nog beter; misschien moet ik al mijn spullen maar aan de armen geven en dan een jaartje of vijf door India gaan reizen om helemaal tot mezelf te komen.

Ik denk dat ik ooit nog wel eens vijf jaar door India ga reizen als kluizenaar, maar nu nog niet. Eerst ga ik nog een enkele jaren mezelf de slaaf laten zijn van alle nutteloze consumptiegoederen die er maar bestaan. 'Ik ben niet verslaaft'! zei de verslaafde.

x Manon