Nadat ik van m'n paard afviel

Elke keer als ik mijn kamer binnen loop en mijn gitaren weer zie hangen kan ik daar zo ontzetten blij van worden! Gitaar spelen is echt mijn ding. Niet dat ik er ontzettend goed in ben hoor, of dat ik iets kan wat niemand kan maar het geeft me een goed gevoel om te spelen en om met een gitaar op mijn rug nieuwe mensen te ontmoeten. Twee jaar speel ik nu en ik had gewild dat ik veel eerder was begonnen met.

Voor dat ik het gitaar spelen ontdekte heb ik ongeveer elke denkbare sport en hobby uitgeprobeerd. Van blokfluit les tot hockey en van paardrijden tot boetseren. Zelfs streetdance en judo heb ik uitgeprobeerd. Vrijwel altijd was ik het doetje van de groep, was ik de enige die niks kon en ben ik elke keer na een klein drama teruggevallen op het eindeloze niks kunnen van mijn jeugd.

Ik had het bijna opgegeven. Nog één mislukte hobby en ik was waarschijnlijk voor altijd gestopt met hopen dat ik nog iets kon vinden waar ik ten minste een klein beetje goed in was. Hopeloos was ik in hobby's en misschien was het dan ook wel een beetje uit jaloezie voor al die vrienden van me die iets zo geweldig konden dat ik toch besloot om dan maar op gitaar les te gaan. Tot nu toe heb ik geen spijt! Het bevalt me prima en het geeft me rust. Iets doen wat je leuk vind is echt de allerbeste manier om je hoofd helemaal leeg te maken.

Hobby's zijn eigenlijk een soort van verzonnen vrienden. Ze bestaan echt! maar alleen in je eigen hoofd. Ze geven je rust en voldoening en helpen je met al je problemen. Hobby's zijn er altijd voor je en of het nou wat beter of slechter met je gaat je kan altijd op ze terugvallen. Het klinkt zweverig maar volgens mij is het wel waar.

xx Manon