Eindelijk!

En dan in eens na vijf jaar doen alsof je woordjes leert, vijf jaar nieuwe vrienden maken vijf jaar naar school fietsen en weer terug is het zover. 17 juni 2010, vier uur 's middags. Het onzekerste moment van m'n leven breek zo ongeveer aan (overdrijven is ook een vak). Examen uitslag! En dan, geen telefoontje gehad dus geslaagd! Naar school geweest, diploma getekend, komt de afdelingsleider naar je toe; ' nu kan het leven dan echt beginnen dames!'

Waren al die jaren middelbare dan nog niet het echte leven? Waren alle liefdesdrama's en verbroken vriendschappen, onoplosbare problemen en alle andere verschrikkelijke taferelen dan maar een voorproefje van wat we de rest van ons leven nog allemaal gaan meemaken? Want als dat zo is dan spring ik binnen nu en vijf jaar nog eens een keer van een brug af!

Okee, koken is moeilijk, autorijden wil ik voorlopig nog niet eens over nadenken en de goedkoopste energieleverancier uitzoeken is geen beginnen aan, maar kom op, how hard can life be? Ten slotte ben ik inmiddels al bijna een expert in het boodschappen doen! gewoon onderin de schappen kijken en dan ben je maar de helft kwijt aan kosten. En ondanks m'n zesje voor management en organisatie kan ik volgens mij perfect m'n financieen op orde houden hoor! links de kolom inkomsten, rechts de uitgaven en maar hopen dat je wat overhoud aan het eind van de maand om op je spaarrekening te storten.

Nu, een dag na mijn examen uitslag leef ik nog steeds in de veronderstelling dat m'n echte leven allang begonnen is en ik was voorlopig nog niet van plan om van dat geloof af te stappen! Misschien kom ik over een half jaartje wel kruipend terug naar m'n ouders omdat het ' echte leven' toch inderdaad pas nu ongeveer is begonnen maar tot nu geloof ik echt heilig dat mijn echte leven zo'n twee jaar geleden al van start is gegaan.

Ik wens iedereen die nog niet geslaagd is heel veel succes met de herkansingen.

Iedereen die al wel is geslaagd wens ik alvast heel erg veel geluk volgend jaar.

Xx Manon